Adres: ul. Tribunul Dobra 7, 310101 Datowany na: 1815 Styl architektoniczny: eklektyczny Obecna rola: budynek mieszkalny Czy może być odwiedzany: tylko część zewnętrzna Inne zabytki w okolicy: Teatr Hirschla (1817), Synagoga Neolog (1834) Dom z Kłódką został pierwotnie zbudowany przez wiedeńskiego kupcaJosefa Winklera. Pochodzi z 1815 r., ale gruntowną renowację przeszedł w1851 r. i właśnie ten rok widnieje nad wejściem.
Najbardziej niezwykłym aspektem budynku jest nisza w narożniku od stronyulicy, zaryglowana masywnym żelaznym prętem i zaryglowana dużymzardzewiałym zamkiem. Wnęka jest pusta i być może dlatego wzbudzaciekawość przechodniów. Ta nisza została zaprojektowana, aby pomieścić artefakt znany jako„Żelazna kłoda”. Była to drewniana kłoda pokryta blachą, powszechniespotykana w wielu europejskich miastach, zwykle w pobliżu Domu Gildii.Tradycją było, że każdy czeladnik (lub wykwalifikowany handlarz) wbijałgwóźdź w lokalną żelazną kłodę, gdy przejeżdżali z miasta do miasta,kończąc obowiązkowe szkolenie. Ponieważ każdy handlowiec używałniestandardowego wzoru główki gwoździa, był to sposób na prześledzenieich podróży, ponieważ zdobywali doświadczenie zawodowe w różnychkrajach. Między XVIII a XIX wiekiem Arad był domem dla 32 cechów – stowarzyszeńkupców i rzemieślników, którzy zarządzali praktykami handlowymi naokreślonym terenie. Najstarszym z nich był Cech Kuśnierzy, zarejestrowanyjuż w 1702 roku. Do czasu ich kasaty w 1872 roku cechy odgrywałykluczową rolę w rozwoju miasta, pozwalając mu później przekształcić się wważny ośrodek przemysłowy. Na początku XX wieku w Aradzie znajdowałosię 25 fabryk, pośród których warto wspomnieć fabrykę Spirytusu idrożdży braci Neuman, młyn parowy i fabrykę włókiennicza, fabrykęsamochodów Hendel, fabrykę mebli Lengyel, fabrykę wagonów JohannaWeitzera, z których wielu pozostało wybitnymi postaciami przemysłu wnastępnych dziesięcioleciach. Jak głosi legenda, ta żelazna kłoda została wykonana w 1827 r. zgodnie zwiedeńską tradycją przez Moritza Heima, rzeźbiarza z sąsiedniego miastaTimișoara, i pozostała w swojej niszy na rogu budynku do 1994 r., kiedyzostała skradziona. Została później odzyskana i jest teraz wystawiana wlokalnym Muzeum Sztuki. Zamek sam w sobie jest niezwykły: legenda głosi, że ten, kto zdołał gootworzyć, miał prawo stać się właścicielem całego budynku. Jednak wżartobliwym wydaniu wydaje się, że zamek całkowicie nie ma mechanizmu,który pozwoliłby go odryglować. Inne plotki, które dodają tajemnicyDomowi z Kłodką, mówią, że był on kiedyś używany jako lokalna siedzibacesarskiej austriackiej tajnej policji lub jako więzienie dla rewolucjonistów.Istnieją inne legendy mówiące, że pod budynkiem znajdują się tunele,prowadzące daleko do twierdzy lub do innych dzielnic. Bez względu na to, jak wspaniała była jego przeszłość, obecnie służyskromnie jako budynek mieszkalny podzielony na mieszkania, ale pustawnęka wciąż przyciąga uwagę zarówno mieszkańców, jak i turystów.